+2

کلاغ لکه ننگی بود بر دامن آسمان و وصله ناجور بر لباس هستی و صدای ناهموارو نا موزونش خراشی بود بر صورت احساس.

با صدایش نه گلی میشکفت نه لبخندی بر لبی می نشست.صدایش اعتراضی بود که در گوش زمین می پیچید.

کلاغ خودش را دوست نداشت و بودنش را . کلاغ فکر میکرد در دایره قسمت نازیبایی ها تنها سهم اوست و کلام احسن عبارتی است که هرگز او را شامل نمی شود.

کلاغ غمگینانه گفت:کاش خدا این لکه سیاه را از هستی میزدود و بالهایش را بست تا دیگر آواز نخواند.

خدا گفت:"صدایت ترنمی است که هر گوشی آن را بلد نیست فرشته ها با صدای تو به وجد می آیند.سیاه کوچکم بخوان. فرشته ها منتظر هستند." و کلاغ هیچ نگفت.

خدا گفت:"سیاه چنان مرکب که زیبایی را از آن مینویسند و تو این چنین زیبایی ات را بنویس و اگر نباشی جهان من چیزی کم دارد خودت را از آسمان دریغ نکن."و کلاغ باز خاموش بود.

خدا گفت:" بخوان برای من. این منم که دوستت دارم سیاهی ات را و خواندنت را."

وکلاغ خواند.

این بار اما عاشقانه ترین آوازش را خواند و خدا گوش داد . . .

دوستاي كچل خودم زيارتتون قبول

 

نظرات شما عزیزان:

خبیر

ساعت22:47---15 آبان 1391

مرسی قشنگ بود.امیدوارم دوستان از کنار این ماجراها ساده رد نشن

M

ساعت21:39---15 آبان 1391

به نظرشما اگر به جای کلاغ.کرکس می بود خدا بهش چی میگفت؟چطور زشتی اونو توجیع میکرد؟
پاسخ: كلاغ دوس داره زيبا باشه اما كركس نه. كركس همين كه يه لاشه گيرش بياد بخوره راضي هست

حسن

ساعت21:02---13 آبان 1391

شباهت این داستان با داستان حلاج چیه؟اگر نمیدونی من بگم؟
پاسخ: نيت خدايي

مريم

ساعت12:05---12 آبان 1391

خيلي عالي .ممنون

ساعت22:23---10 آبان 1391

سلام ممنون گلم!زیارت تو هم قبول انشالله سفر هر ساله مون باشه!
پستت قشنگ بود کچل!!!!!!!!!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: